یکی از هنرهای ایرانی که در دنیا زبانزد می باشد هنر کاشی کاری است که نمونه های از آن به عنوان شناسنامه هنر ایران در موزه های معروف دنیا نگهداری می شود. این هنر از جمله هنرهایی است که از معماری ایرانی به جهان اسلام منتقل شده و در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه بارز و شاهکارهای این هنر را می توان در اماکن قدیمی و مذهبی کشورهای ایرانی و اسلامی مشاهده کرد. قدمت کاشی در ایران به 3 قرن قبل از میلاد مسیح برمی گردد. هنر کاشی کاری در ایران به چند دسته تقسیم می شود که هرکدام دارای ویژگی های خاصی می باشد.
کاشی معرق
کاشی معرق را می توان از کوچک ترین کاشی ها دانست، چرا که مساحت بعضی از آنها کمتر از 5 سانتی متر است اما با هنر کاشی کاری معرق می توان با این کاشی ها آثار بی نظیری را خلق کرد، در بسیاری از اماکن معروف و تاریخی ایران از جمله مقبره حافظ در شیراز از هنر استفاده شده است.
کاشی مقرنس
کاشی مقرنس مخصوص دیوارهای خمیده و دارای انحنا می باشد که به چهار شکل انجام می گیرد. مقرنس های جلو آمده، مقرنس های روی هم قرار گرفته، مقرنس معلق و مقرنس لانه زنبوری. این نوع از کاشی نیز از زیبایی خاص و بی نظیری برخوردار است که از شهرت جهانی برخوردار است.
کاشی مشبک
همانگونه که از اسم آن پیداست، این کاشی کاری هم به صورت شبکه ای ایجاد می شود. این نوع از کاشی کاری در مقایسه با انواع دیگر کمتر استفاده می شود اما از زیبایی ها خاص خود برخوردار است.
کاشی معقلی
این نوع از کاشی کاری هم بیشتر در معماری های مذهبی دیده می شود و با استفاده از کاشی ها جملاتی را روی دیواره بناها می نویسند. امروزه این کار را با چاپ دیجیتالی روی کاشی ها انجام می دهند.
کاشی هفت رنگ
کاشی هفت رنگ نوعی از کاشی کاری نسخه قدیمی مجموعه کاشی های طرح دار می باشد که بروی مجموعه ای از کاشی ها طرح ها و نقش و نگارهایی رسم می شده و پس از رنگ آمیزی در کوره ها تحت حرارت قرار می گرفته و بر روی دیوار نصب می شدند.
